Joyce

Wanneer kwam je erachter?

“Ik was 14, bijna 15. Ik was altijd al onder controle in het ziekenhuis, omdat ik een van de langere meisjes was. Toen bij een controle was ik mijn veters aan het strikken en zeiden we dat ik nog niet ongesteld was geworden. Toen is er bloed geprikt en waren mijn hormoonwaardes veel te hoog. Ik kwam toen echt in een medische molen terecht met genetisch onderzoek, MRI-scan en toen kwamen ze erachter dat het CAOS is.

Vond je het moeilijk toen je het hoorde?

“Het was wel moeilijk in het begin. Vooral omdat ik altijd een beeld in m’n hoofd had dat ik later wilde trouwen en kinderen krijgen. Dus als je dan hoort dat je geen kinderen kan krijgen is dat best wel moeilijk. Ik dacht ook dat jongens het misschien wel moeilijk zouden vinden om ermee om te gaan, maar sinds kort heb ik nu een hele leuke vriend die dat helemaal niet moeilijk vindt.”

Waarom wilde je meedoen met de voorstelling?

“Een docent bij mij op school is een vriend van Marleen en hij vertelde mij erover. Ik heb er toen over nagedacht en besloot dat ik mee wilde doen. Marleen was best verbaasd toen ik mezelf gewoon opgaf, in plaats van dat ze me helemaal moest overhalen. Ik vind het vooral belangrijk dat er meer bekendheid komt over intersekse. In de voorstelling zeg ik dit ook. Mij is in het ziekenhuis nooit gezegd dat ik het beter tegen niemand kan zeggen, maar niemand weet dat ik besta. Er zijn mannen en vrouwen en verder niks. Nou dus wel!”